του Πάσχα, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Είναι η τοπική θρησκευτική εορτή μας και η πόλη μας τέτοια μέρα παρουσιάζει πανηγυρική όψη. Κλειστά καταστήματα, στολισμένοι δρόμοι με σημαίες και θυρεούς. Χιλιάδες προσκυνητών να συρρέουν στην πόλη μας να γονατίσουν ευλαβικά μπροστά στην Παναγία Δέσποινα του κόσμου, να την ευχαριστήσουν, να της ζητήσουν την βοήθεια της, να βρουν παρηγοριά και ελπίδα και να αντλήσουν υπομονή και κουράγιο για τον καθημερινό τους αγώνα. Τα σπίτια μας, αυτή την μέρα είναι όλα ανοιχτά για να υποδεχθούν τους ξένους που θα χαρούν την φιλοξενία μας. Ο Δήμαρχος και οι πολίτες μαζί με τον κλήρο κάνουν τα πάντα για να εξασφαλισθεί πλήρως η επιτυχία της εορτής και ο εορτασμός να γίνεται λαμπρότερος και επιβλητικότερος από την προηγούμενη χρονιά. Ένα μπλε του ουρανού ξεκινάει από ψηλά και φτάνει κάτω σε ένα βαθύ μπλε της θάλασσας. Και ανάμεσα ένα έντονο πράσινο της άνοιξης, μια ζεστή, ηλιόλουστη ατμόσφαιρα και μια δροσερή αύρα του Κορινθιακού ανακατεμένη με εκκλησιαστικές μυρωδιές φωνές και ήχους από μπάντες φιλαρμονικής είναι η εικόνα που έχει γράψει μέσα στην ψυχή μου γι’ αυτή την μέρα και που έχω πάντα στο νου μου. Αυτό φέτος δεν θα το ζήσουμε λόγω της κατάστασης αλλά και αυτή να μην υπήρχε δεν θα το ζούσαμε όπως τα άλλα χρόνια λόγω των εργασιών που γίνονται στο προσκύνημα. Όμως η Παναγία είναι κοντά μας και εξακολουθεί να κάνει θαύματα όπως περιγράφουν κάποιοι στο βίντεο με τίτλο «η Κυρά του Αιγίου». Και δεν είναι τυχαίο ότι μια ολόκληρη πόλη δεν είχε ούτε ένα κρούσμα της Πανδημίας. Εύχομαι γρήγορα να μας ανοίξει το Σπίτι της και να επανέλθει η Εικόνα εκεί. Και επίσης εύχομαι γρήγορα να ξαναζήσουμε αυτά που μεταφέρει η ταινία και που είχαμε την τύχη να βιώσουμε τον ένα χρόνο που γυρίσαμε αυτό το αφιέρωμα για την Κυρά μας.
Βασίλης Μανουηλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου