Αίγιον! Η μαγική πόλη που είναι το ωραιότερο «μπαλκόνι» στον Κορινθιακό κόλπο, με τα αστικά της τοπία, να εναλλάσσονται με μαγικούς κολπίσκους, ειδυλλιακές παραλίες, δάση και βιότοπο μες στη πόλη…
… είναι μια πόλη σαν πασπαλισμένη με ροδοζάχαρη, το φημισμένο γλυκό του κουταλιού, που φτιάχνεται από τα ροδοπέταλα της περιοχής.
Ο Στράβων (64 π.Χ. – Αμάσεια Πόντου, 24 μ.Χ.), απ τον Πόντο, ο Έλληνας γεωγράφος, φιλόσοφος και ιστορικός λέει στο έργο του «Γεωγραφικά», πως το όνομα της πόλης προήλθε από την «ιερή αίγα», που έθρεψε τον Δία στη βρεφική του ηλικία.
Άλλοι σοφοί όμως λένε πως το Αίγιον ονομάστηκε, έτσι από το ομηρικό ρήμα «ἀΐσσω», που σημαίνει κινούμαι ορμητικά, επειδή η πόλη βρίσκεται δίπλα σε ορμητικά κινούμενη θάλασσα ή γιατί η γη εκεί είναι σεισμοπαθής.
Όπως και να χει το Αίγιο είναι από τις αρχαιότερες πόλεις των ανθρώπων, απ την 3η χιλιετία π.Χ. μέχρι σήμερα, εκεί στην άκρη του κύματος…
Έζησαν εδώ οι Πελασγοί, οι Ίωνες, όλοι οι Αιγιαλείς, μετά είχε πολέμους και κατακτητές και άφηνε μνημεία η Ιστορία, απ τους Ρωμαίους, τους Σλάβους που βάφτισαν το μέρος Βοστίτσα, οι Φράγκοι, ο Ναβαρρικός Στρατός, οι Βενετοί, οι Τούρκοι…
Μόνη ανάσα ελευθερίας της όμορφης πόλης, που όλοι ήθελαν, ήταν απ τα 1420 ως τα 1458, που περιήλθε στους Δεσπότες του Μυστρά, τους Παλαιολόγους.
Η Σύσκεψη της Βοστίτσας κηρύσσει την Επανάσταση κατά των Οθωμανών. Ελευθερία ή θάνατος!
Ελευθερία! Μπαίνει στην επανάσταση σαν Βοστίτσα και βγαίνει σαν Αίγιο, η πρώτη πόλη που απελευθερώθηκε στις 21 Μαρτίου 1821!
«…Μ’ αρνήθηκες, δε με πονείς, ωραία Αιγιώτισσα,
πρέπει να με λυπάσαι, γιατί ‘μαι ορφανό,
δεν ξέρω το καημένο πλέον τι θα γινώ.
Έχεις φωνή που σ’ έχουνε, ωραία Αιγιώτισσα,
τ’ αηδόνια βασιλιά τους, κόρη με τις ελιές,
στους κάμπους που γυρίζεις και μες στις ρεματιές…»
«…Κι αν έχεις μάνα μάγισσα, ωραία Αιγιώτισσα,
τα μάγια δε με πιάνουν, κόρη με τις ελιές,
εσύ με διώχνεις τώρα, σκέφτηκες και το λες…» σε δημοτικό μουσικό δρόμο, το διάσημο τραγούδι του Δημήτρη Περδικόπουλου, που υμνεί τις όμορφες γυναίκες του Αίγιου.
Το τραγούδι, «Ωραία Αιγιώτισσα» έγινε και ταινία το 1968! Επιστρέφοντας στο Αίγιο, ο Βασίλης προσπαθεί να βρει την αγαπημένη του Κρινιώ, αλλά θα μάθει ότι η αγαπημένη του ετοιμάζεται να παντρευτεί άλλον. Απελπισμένος ο νέος, θα αποφασίσει να μείνει και να δουλέψει ως αγρότης, ελπίζοντας πως θα ξανακερδίσει την Κρινιώ.
Ωραία Αιγιώτισσα ή Κρινιώ, ήταν Βίρνα Νιαβή και ο ερωτοχτυπημένος νέος ήταν ο Ερρίκος Μπριόλας. Χρόνια μετά οι ωραίες Αιγιώτισσες φημίζονται στο ίδιο το Χόλυγουντ και σκασίλα τους τα ασπρόμαυρα βουκολικά δράματα, δηλαδή!
Ο εξαιρετικός Αλεξάντερ Πέιν, δύο φορές νικητής του βραβείου Όσκαρ για καλύτερο διασκευασμένο σενάριο και τρεις φορές υποψήφιος για το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη, έχει καταγωγή απ το Αίγιο.
Με την Αιγιώτισσα μάνα του, τη Πέγκυ, έφτασε στην πατρίδα του στις 15 Μαΐου του 2015, για να παρακολουθήσει στον κινηματογράφο Απόλλωνα μαζί με το κοινό, την πρώτη προβολή της ασπρόμαυρης ταινίας του «Νεμπράσκα», που προτάθηκε για έξι Όσκαρ.
Εκεί, στον Απόλλωνα και μετά βόλτα στα στενά του Αιγίου, ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, την ωραία Αιγιώτισσα, Μαρία Κόντου. Πήγε πίσω στο Λος Αντζελες, γύρισε ξανά στο Αίγιο, παντρευτήκαν, την πήρε στο Χόλυγουντ, κάνανε και το κοριτσάκι του, που δεν το γέννησαν ούτε στο ΛΑ, ούτε στην Αθήνα, αλλά σε ιδιωτικό μαιευτήριο της Πάτρας!
Αξεπέραστες καλλονές οι Αιγιώτισσες, αλλά και οι ομορφιές της πόλης και πως να την ξεχάσεις! Το ιστορικό κέντρο του Αιγίου έχει εξαίσια νεοκλασικά κτίρια, που τα περισσότερα σχετίζονται με γεγονότα που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην Ιστορία.
Ξεχωρίζει ο ναός της Παναγίας Φανερωμένης, έργο του Έρνεστ Τσίλλερ, το Αρχοντικό του 1860 της εύπορης οικογένειας του σταφιδέμπορα Σωτήρη Παναγιωτόπουλου…
…η κεντρική πλατεία Υψηλών Αλωνίων με το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ο ναός του Αγίου Ανδρέα, ο Πύργος- κτίσμα του 1900 που σήμερα είνια καφέ…
… αλλά και η Αίθουσα Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών της φημισμένης και απ τις πρώτες Φιλαρμονικής Αιγίου και φυσικά η Τεμπελόραχη, ο πλακόστρωτος δρόμος που συνδέει την κάτω, παραλιακή με την άνω πόλη…
…και οι Σκάλες του Φιλοποίμενος, γνωστές και ως «σκαλάκια», ενώνουν κι αυτές την κάτω με την άνω πόλη.
Κάτω στην παραλία του Αιγίου, είναι ο περίφημος Πλάτανος του Παυσανία με τις 12 βρύσες!
Τη πόλη του Αιγίου προστατεύει η πολιούχος τους η Παναγία Τρυπητή, χτισμένη σε βράχο ύψους 30 μ. Την ευλογία Της, την χάρη Της και τη γλύκα της ροδοζαχαρένιας τους πόλης να χουν όλοι οι Αιγιώτες, σ ολόκληρο τον κόσμο…
Η Πηνελόπη Κατσαρέλη, επιχειρηματίας, πάντα, φωτογραφίζει στιγμές, λεπτομέρειες, εντάσεις, με το πάθος του πραγματικού εραστή της τέχνης, έχει αρχείο από 60.000 φωτογραφίες, δύο γιούς, τον έναν στην Μαδρίτη και τον άλλον, τον μικρό της μόλις τον καλοδέχτηκε, αρχιτέκτονα, από την Αγγλία στην Αθήνα και έναν σύζυγο που αγαπά και υποστηρίζει το βλέμμα της στον κόσμο. Ζει στο Αίγιο αλλά όλο και κάπου ταξιδεύει.
… είναι μια πόλη σαν πασπαλισμένη με ροδοζάχαρη, το φημισμένο γλυκό του κουταλιού, που φτιάχνεται από τα ροδοπέταλα της περιοχής.
Ο Στράβων (64 π.Χ. – Αμάσεια Πόντου, 24 μ.Χ.), απ τον Πόντο, ο Έλληνας γεωγράφος, φιλόσοφος και ιστορικός λέει στο έργο του «Γεωγραφικά», πως το όνομα της πόλης προήλθε από την «ιερή αίγα», που έθρεψε τον Δία στη βρεφική του ηλικία.
Άλλοι σοφοί όμως λένε πως το Αίγιον ονομάστηκε, έτσι από το ομηρικό ρήμα «ἀΐσσω», που σημαίνει κινούμαι ορμητικά, επειδή η πόλη βρίσκεται δίπλα σε ορμητικά κινούμενη θάλασσα ή γιατί η γη εκεί είναι σεισμοπαθής.
Όπως και να χει το Αίγιο είναι από τις αρχαιότερες πόλεις των ανθρώπων, απ την 3η χιλιετία π.Χ. μέχρι σήμερα, εκεί στην άκρη του κύματος…
Έζησαν εδώ οι Πελασγοί, οι Ίωνες, όλοι οι Αιγιαλείς, μετά είχε πολέμους και κατακτητές και άφηνε μνημεία η Ιστορία, απ τους Ρωμαίους, τους Σλάβους που βάφτισαν το μέρος Βοστίτσα, οι Φράγκοι, ο Ναβαρρικός Στρατός, οι Βενετοί, οι Τούρκοι…
Μόνη ανάσα ελευθερίας της όμορφης πόλης, που όλοι ήθελαν, ήταν απ τα 1420 ως τα 1458, που περιήλθε στους Δεσπότες του Μυστρά, τους Παλαιολόγους.
Η Σύσκεψη της Βοστίτσας κηρύσσει την Επανάσταση κατά των Οθωμανών. Ελευθερία ή θάνατος!
Ελευθερία! Μπαίνει στην επανάσταση σαν Βοστίτσα και βγαίνει σαν Αίγιο, η πρώτη πόλη που απελευθερώθηκε στις 21 Μαρτίου 1821!
«…Μ’ αρνήθηκες, δε με πονείς, ωραία Αιγιώτισσα,
πρέπει να με λυπάσαι, γιατί ‘μαι ορφανό,
δεν ξέρω το καημένο πλέον τι θα γινώ.
Έχεις φωνή που σ’ έχουνε, ωραία Αιγιώτισσα,
τ’ αηδόνια βασιλιά τους, κόρη με τις ελιές,
στους κάμπους που γυρίζεις και μες στις ρεματιές…»
«…Κι αν έχεις μάνα μάγισσα, ωραία Αιγιώτισσα,
τα μάγια δε με πιάνουν, κόρη με τις ελιές,
εσύ με διώχνεις τώρα, σκέφτηκες και το λες…» σε δημοτικό μουσικό δρόμο, το διάσημο τραγούδι του Δημήτρη Περδικόπουλου, που υμνεί τις όμορφες γυναίκες του Αίγιου.
Το τραγούδι, «Ωραία Αιγιώτισσα» έγινε και ταινία το 1968! Επιστρέφοντας στο Αίγιο, ο Βασίλης προσπαθεί να βρει την αγαπημένη του Κρινιώ, αλλά θα μάθει ότι η αγαπημένη του ετοιμάζεται να παντρευτεί άλλον. Απελπισμένος ο νέος, θα αποφασίσει να μείνει και να δουλέψει ως αγρότης, ελπίζοντας πως θα ξανακερδίσει την Κρινιώ.
Ωραία Αιγιώτισσα ή Κρινιώ, ήταν Βίρνα Νιαβή και ο ερωτοχτυπημένος νέος ήταν ο Ερρίκος Μπριόλας. Χρόνια μετά οι ωραίες Αιγιώτισσες φημίζονται στο ίδιο το Χόλυγουντ και σκασίλα τους τα ασπρόμαυρα βουκολικά δράματα, δηλαδή!
Ο εξαιρετικός Αλεξάντερ Πέιν, δύο φορές νικητής του βραβείου Όσκαρ για καλύτερο διασκευασμένο σενάριο και τρεις φορές υποψήφιος για το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη, έχει καταγωγή απ το Αίγιο.
Με την Αιγιώτισσα μάνα του, τη Πέγκυ, έφτασε στην πατρίδα του στις 15 Μαΐου του 2015, για να παρακολουθήσει στον κινηματογράφο Απόλλωνα μαζί με το κοινό, την πρώτη προβολή της ασπρόμαυρης ταινίας του «Νεμπράσκα», που προτάθηκε για έξι Όσκαρ.
Εκεί, στον Απόλλωνα και μετά βόλτα στα στενά του Αιγίου, ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, την ωραία Αιγιώτισσα, Μαρία Κόντου. Πήγε πίσω στο Λος Αντζελες, γύρισε ξανά στο Αίγιο, παντρευτήκαν, την πήρε στο Χόλυγουντ, κάνανε και το κοριτσάκι του, που δεν το γέννησαν ούτε στο ΛΑ, ούτε στην Αθήνα, αλλά σε ιδιωτικό μαιευτήριο της Πάτρας!
Αξεπέραστες καλλονές οι Αιγιώτισσες, αλλά και οι ομορφιές της πόλης και πως να την ξεχάσεις! Το ιστορικό κέντρο του Αιγίου έχει εξαίσια νεοκλασικά κτίρια, που τα περισσότερα σχετίζονται με γεγονότα που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην Ιστορία.
Ξεχωρίζει ο ναός της Παναγίας Φανερωμένης, έργο του Έρνεστ Τσίλλερ, το Αρχοντικό του 1860 της εύπορης οικογένειας του σταφιδέμπορα Σωτήρη Παναγιωτόπουλου…
…η κεντρική πλατεία Υψηλών Αλωνίων με το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ο ναός του Αγίου Ανδρέα, ο Πύργος- κτίσμα του 1900 που σήμερα είνια καφέ…
… αλλά και η Αίθουσα Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών της φημισμένης και απ τις πρώτες Φιλαρμονικής Αιγίου και φυσικά η Τεμπελόραχη, ο πλακόστρωτος δρόμος που συνδέει την κάτω, παραλιακή με την άνω πόλη…
…και οι Σκάλες του Φιλοποίμενος, γνωστές και ως «σκαλάκια», ενώνουν κι αυτές την κάτω με την άνω πόλη.
Κάτω στην παραλία του Αιγίου, είναι ο περίφημος Πλάτανος του Παυσανία με τις 12 βρύσες!
Τη πόλη του Αιγίου προστατεύει η πολιούχος τους η Παναγία Τρυπητή, χτισμένη σε βράχο ύψους 30 μ. Την ευλογία Της, την χάρη Της και τη γλύκα της ροδοζαχαρένιας τους πόλης να χουν όλοι οι Αιγιώτες, σ ολόκληρο τον κόσμο…
Η Πηνελόπη Κατσαρέλη, επιχειρηματίας, πάντα, φωτογραφίζει στιγμές, λεπτομέρειες, εντάσεις, με το πάθος του πραγματικού εραστή της τέχνης, έχει αρχείο από 60.000 φωτογραφίες, δύο γιούς, τον έναν στην Μαδρίτη και τον άλλον, τον μικρό της μόλις τον καλοδέχτηκε, αρχιτέκτονα, από την Αγγλία στην Αθήνα και έναν σύζυγο που αγαπά και υποστηρίζει το βλέμμα της στον κόσμο. Ζει στο Αίγιο αλλά όλο και κάπου ταξιδεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου